Ondanks dat de economie weer iets aantrekt zijn er nog steeds schrikbarend weinig vacatures en vaak al helemaal niet fulltime. Het aantal werklozen wordt eerder hoger dan lager. Ruim 600.000 mensen zitten thuis en worden gedreigd met strafkorting als ze niet genoeg solliciteren en dan tel ik de mensen met maar een klein contract of met een uitzendcontract nog niet eens mee. Ook zijn er genoeg mensen die de hoop op een baan hebben opgegeven en helemaal niet meer solliciteren. De overheid kan beter nieuwe banen creëren. Bovendien is de verwachting dat de komende 20 jaar door de steeds verder oprukkende automatisering en digitalisering er nog honderdduizenden werklozen bij zullen komen. Hoe wrang is het dan dat werklozen maar moeten blijven solliciteren op banen die er vrijwel niet zijn? Er zijn zelfs werklozen die met een busje worden opgehaald om 100 kilometer verderop werk te moeten doen waarbij totaal geen kans is op een baan.
![](https://static.wixstatic.com/media/788ca5_7849fb946b064e63878a54f3ba60b142~mv2.png/v1/fill/w_420,h_340,al_c,q_85,enc_auto/788ca5_7849fb946b064e63878a54f3ba60b142~mv2.png)
Er is in Nederland een steeds groter wordende groep werklozen die totaal ontmoedigd is geraakt en dan laat ik de moeilijke financiële situatie van honderdduizenden ZZP-ers nog maar even buiten beschouwing. Er zijn ook steeds meer mensen (vooral de ouderen) die niet eens meer moeite doen om werk te zoeken. Deze mensen gaan niet alleen ver terug in inkomen maar deze mensen raken we dan ook definitief kwijt voor de arbeidsmarkt.
Veel afgestudeerde jongeren kunnen ook niet aan de bak, dus kiezen vele studenten ervoor om dan maar een jaartje langer te studeren, maar waarvoor vraag je je dan af? Als deze mensen vaak al niet werk kunnen vinden, wie dan wel?
De regering stelt dat het dieptepunt al geweest zou zijn, maar de werklozen merken er helemaal niks van. De economie trekt weliswaar iets aan maar we zitten momenteel in een baanloze groei, zoals dat zo mooi heet, maar zeer wrang is voor de mensen die in deze uitzichtloze situatie zitten. Er wordt bovendien nog steeds bezuinigd op van alles en nog wat, zoals in de zorg. De komende jaren zullen naar verwachting landelijk zeker 800 verzorgingshuizen de deuren moeten sluiten en dat is nog maar de druppel op een gloeiende plaat. Er zullen dus zware klappen vallen in de zorg, zowel de mensen die hun baan kwijtraken als de mensen die deze zorg absoluut nodig hebben. Nederland gaat altijd prat op zijn zorgstaat, maar we glijden in raptempo af naar een zeer bedenkelijk niveau.
De meeste mensen willen echt wel aan het werk, maar dan moet het er wel zijn! Overheid, wat gaan we hieraan doen? Geef de burgers hun werk terug. Begin eens door een burger niet als een nummer te zien, breng de normale menselijke maat weer terug in onze samenleving en zet een rem op de almaar voortschrijdende automatisering, want anders nemen de robots en machines op termijn al het werk van ons over. We zitten toch niet te wachten op een totaal ontmoedigde depressieve werkloze bevolking want deze groep wordt snel groter. Dit cijfer is ook veel hoger dan de officiële werkloosheidscijfers suggereren.