In dit artikel laten we de goedwillende werkgevers maar even buiten beschouwing. Deze werkgevers zijn er gelukkig ook nog meer dan genoeg maar er zijn ook werkgevers die in deze huidige crisis de lijntjes wat strakker aanspannen (wellicht te strak) en dit gaat helaas vaak ten koste van de werknemers.
Jongeren studeren, maar waarvoor?
De jongelui zijn massaal aan het studeren geslagen, maar waarvoor eigenlijk? Er is toch bijna geen werk te vinden op hun niveau, tenzij je de goede richting hebt gekozen waarin veel werk te vinden is, maar dat is er helaas momenteel niet zo veel. Je kunt als jongere terecht als vakkenvuller of als kassière bij de plaatselijke supermarkt, maar als ze 18 jaar zijn geworden dan zijn ze al weer te oud en dus te duur. En het krijgen van een vast contract of een contract voor onbepaalde tijd lijkt ook wel voltooid verleden tijd te zijn.
Al snel te oud
Werkgevers willen het liefst een hele jonge werknemer in dienst nemen met een waslijst aan ervaring. Dat is in de praktijk praktisch onmogelijk. Leeftijd is momenteel echt een hot item. Er zijn momenteel heel veel werklozen die allemaal zitten te vissen in dezelfde vijver. Je kunt je voorstellen dat je dan weinig kans maakt op een baan omdat er wellicht wel een paar honderd keer is gesolliciteerd naar de functie die je aanspreekt. Als je 30 of 40 jaar oud bent, dan ben je vaak al te oud voor bepaalde functies. Het wordt tijd dat veel werkervaring weer belangrijker gaat worden, in ieder geval belangrijker dan de leeftijd. Dit is trouwens ook wel nodig want de gemiddelde leeftijd gaat steeds verder omhoog en de tijd dat we met 65 jaar al met pensioen gingen (of nog eerder) is helaas definitief voorbij.
Voor jou tien anderen
Sommige werkgevers zetten de werknemers ook steeds meer onder druk. Ze laten de medewerkers steeds meer overwerk doen terwijl dit niet of maar gedeeltelijk wordt betaald. Of de medewerker moet juist (tijdelijk) minder uren gaan werken voor een lager loon. Men gooit de roosters ineens om of ze laten de medewerkers bijvoorbeeld veel meer nachtdiensten achter elkaar draaien dan wettelijk gezien mag. Men keurt de vakanties om onduidelijke redenen af. Er moet steeds meer arbeid geleverd worden voor hetzelfde loon en dan het liefst nog in minder tijd. We zien dit allemaal en nog veel meer andere werkomstandigheden met lede ogen aan. Een werknemer zal het in deze onzekere tijd niet snel aandurven om te gaan klagen bij de baas. Want dan denkt de baas wellicht voor jou tien anderen.
Winst maken en het toch als verlies zien
De werkgevers zijn massaal aan het reorganiseren, fuseren, saneren en noem maar op, want de winsten staan blijkbaar onder druk. De topmannen die tonnen per jaar verdienen zien te weinig geld binnenstromen. Stel, er is afgelopen jaar 80 miljoen winst gemaakt en dat jaar ervoor 100 miljoen, dan wordt dat niet gezien als winst maar als verlies. Dit heeft vaak tot gevolg dat de gewone arbeider weer de dupe is. Heel veel ontslagen zijn momenteel dan ook aan de orde van de dag. Dan zijn de mensen met de tijdelijke contracten als eerste aan de beurt. Het wordt tijd dat dit beleid wordt veranderd. Den Haag is er wel mee bezig maar het gaat in mijn ogen lang niet snel genoeg.
Het wordt tijd dat de riante salarissen worden aangepakt
In deze tijden van crisis zijn de gewone werknemers altijd de klos terwijl de topmannen zoals directeuren er nog net zo warmpjes bij zitten. Waarom moeten er van die riante salarissen worden verdiend? Dit gaat helemaal nergens meer over. We zijn helemaal aan het doorslaan in dit land. Denk aan die gouden handdrukken, bonussen en noem maar op. Het wordt tijd dat hier paal en perk aan wordt gesteld. Met dit geld kunnen ook veel meer werknemers hun baan behouden.