De automatisering/digitalisering neemt het in steeds groter wordende mate over van de mens. We leven in een tijd waarin organisaties de mens lang niet altijd meer centraal stellen ten voordele van de machines, robots en computers. De menselijke maat is veelal van ondergeschikt belang, want wie zeurt in deze tijden van crisis krijgt gewoon zijn/haar ontslag. Voor u tien anderen, alhoewel veel banen worden weggesaneerd, want een machine of robot is op lange termijn natuurlijk véél goedkoper, want zo wordt tegenwoordig vaak wel gedacht. Een mens van vlees en bloed met emoties delft steeds meer het onderspit in de huidige hectische maatschappij. Een robot eet en drinkt niet, hoeft geen pauze, slaapt niet, is niet ziek, hoeft ook niet vrij en vraagt al helemaal niet om loon.
![](https://static.wixstatic.com/media/788ca5_2e2ddaadee41404da93226e068d2e5ab~mv2.jpg/v1/fill/w_288,h_175,al_c,q_80,enc_auto/788ca5_2e2ddaadee41404da93226e068d2e5ab~mv2.jpg)
Waar is de tijd gebleven dat we gewoon nog goed een goed antwoord kregen op een vraag bij een klantenservice en dat we niet als een nummer behandeld werden? De menselijke maat bij de callcenters is ver te zoeken. Denk maar eens aan de Belastingdienst. Jaar op jaar scoort de klantenservice van de Belastingdienst ver onder de maat. We worden steeds meer een nummer en steeds minder een persoon van vlees en bloed en met emoties.
Bovendien betaal je vaak zoveel Eurocent per minuut en dat terwijl je vaak een hele tijd moet wachten. Regelmatig krijg je een verkeerd antwoord omdat de binding met de zaak grotendeels is verdwenen. Vroeger kreeg de klant bij een balie nog de aandacht en de tijd die het verdiende. Het "onpersoonlijke" internet heeft ook veel taken overgenomen.
De menselijke maat is in de publieke sector ook allang (vrijwel) niet meer aanwezig. Denk hierbij aan schaalvergroting, verzakelijking en de privatisering en het heeft zijn uitwerking niet gemist. De zorg, onderwijs en sociale woningbouw zijn steeds meer organisaties voor de mensen geworden in plaats van ván de mensen, oftewel vervreemding en of het nu allemaal zoveel beter is geworden? Ik denk eerder het tegenovergestelde.
Alles zal toch menselijker moeten in de zorg, maar of dat ooit gaat gebeuren? Nu is het zo dat de medewerkers zich laten opjagen door productiecijfers, wat ten koste gaat van goede deugdelijke zorg. De zorgverlener lijkt vaak meer oog te hebben voor zijn paperassen dan voor de patiënt. Weer een voorbeeld dat we een nummer worden. En dan hebben we het er nog niet eens over hoeveel miljoenen Euro's er onterecht zijn gedeclareerd in de zorg. En de burger de steeds hoge wordende zorgpremie maar laten betalen. De burger is linksom of rechtsom altijd de dupe. In de gezondheidszorg is namelijk sinds een tijdje sprake van productie. Er worden nu eisen gesteld aan het aantal klantcontacten, met alle gevolgen van dien. Een zorgverlener moet tegen de klant zeggen "Zou u zo vriendelijk willen zijn geen verhalen te vertellen maar alleen mijn vragen te beantwoorden". De mens is echt een nummer geworden, zoals zo vaak in deze moderne tijd zucht...
Dit moeten we toch niet willen met z'n allen? Wat zou de minister zelf zeggen als hij zo werd behandeld in het ziekenhuis?
Waarom moeten bedrijven en instellingen in deze huidige maatschappij altijd groot, groter of het grootst worden? De klant en het personeel zijn hier vrijwel altijd de dupe van en alles wordt er niet beter van. Het wordt weer tijd voor schaalverkleining. In 2002 is de Euro ingevoerd in de Eurozone. Samen sterk nietwaar, maar is dat wel zo? We kunnen nu niet meer terug, maar het is momenteel dweilen met de kraan open met al die landen die het financieel niet meer kunnen opbrengen. En Nederland iedere keer maar miljarden Euro's bijbetalen om deze zwakke broeders maar niet failliet te laten gaan. Is de Euro hier wel bij gebaat? Straks gaat Nederland ook failliet, en dan? Veel mensen hopen dat de gulden nog terugkomt, natuurlijk tegen beter weten in. Maar wat is wijsheid in deze?
De menselijke maat moet ook weer terug in de salariëring van het personeel. De topmannen graaien jaarlijks tonnen zo niet miljoenen bij elkaar (de goeden daargelaten, maar het gaat nog veel te vaak mis). Oh, wat hebben ze het het afgelopen jaar weer goed gedaan door te saneren en/of te reorganiseren, of met andere woorden werknemers ontslaan. Dat verdient weer een bonus of een gouden handdruk. Het wordt tijd voor loon naar werken, maar dan wel een reëel loon. Het zal de loyaliteit op de werkvloer ook absoluut ten goede komen.