.png)
Het lijkt wel of iedereen altijd online moet zijn, want anders hoor je er blijkbaar niet bij. Laatst kreeg ik zelfs een opmerking naar mijn hoofd geslingerd of ik wel vrienden had omdat ik mijn mobiel niet altijd aan heb staan en ik ben ook niet actief op social media omdat ik het een zeer onpersoonlijk medium vind. Dat wordt me helaas niet altijd in dank afgenomen. Heerlijk is dat om eens niet bereikbaar te zijn. Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik onze thuistelefoon ook wel eens laat rinkelen. De volgende dag ben ik menigeen dan weer een verklaring schuldig, zucht. Ik wil helemaal niet een verklaring af te hoeven leggen. Ik ben eigen baas, toch?
Er zijn mensen die talloze keren per dag op de social media wereldkundig maken wat ze die dag gaan doen of hebben gedaan. Wat kan mij dat schelen hoeveel scheten je die dag hebt gelaten of hoe laat iemand is opgestaan. Het lijkt wel of men niks beters meer te doen heeft. Ik heb wèl wat beters te doen. Ik vind het heerlijk om eens niet bereikbaar te zijn. Heerlijk een mooie film zien op tv zonder gestoord te worden. Heerlijk even lezen en echt tijd voor elkaar hebben terwijl de computer of smartphone eens niet de boventoon voert. Een goed gesprek met iemand hebben zonder stoorzenders kan ik iedereen aanraden. Wie kent niet die taferelen op verjaardagen ed. dat menigeen liever zit te turen naar zo'n scherm/display dan deelneemt aan een gesprek. Erg gezellig is dat. Niet dus!
Hoe vaak hoor je het niet om je heen dat mensen in de woonkamer echt totaal afwezig zijn en alleen maar turen naar dat scherm/display, maar ondertussen wel kwaad worden als je ze stoort en ondertussen maar wel communiceren met al die honderden "vrienden" op de social media. Menig relatie is al gestrand omdat men liever op internet actief is dan met de eigen partner. Ik ben benieuwd of al die "echte vrienden" op de social media ook komen als je ze het hardst nodig bent, bijvoorbeeld als je in het ziekenhuis ligt. Echte vrienden zijn zeldzaam. Sorry hoor, maar ik lag om de reacties dat mensen honderden vrienden zouden hebben.
Het wordt tijd dat de mens weer centraal staat en niet de computer/internet. Mensen moeten met elkaar afspraken maken omtrent computergebruik, maar helaas gebeurt dat vaak niet met alle gevolgen van dien. Zelfs kinderen zitten vaak uren achter de (spel)computer of smartphone om ze zoet te houden. Kinderen willen vaak niet eens meer naar buiten om te spelen. Dat is toch een zorgelijke ontwikkeling. En dan heb ik het nog niet eens over de gevaren van internet. Maak met uw kinderen afspraken hierover en vergeet ook uzelf en uw partner niet.
Als ik eens een of enkele dagen niet reageer op e-mails of dan wordt ik vaak met een scheef oog aangekeken. Ik wil niet altijd online zijn. Ik had laatst iets te koop gezet op Marktplaats. Iemand had gereageerd op deze advertentie maar werd kwaad omdat ik niet snel genoeg reageerde. Sommige mensen willen zelfs dat ik dezelfde minuut nog een antwoord geef. Mensen lijken helemaal geen rust meer in de kont te hebben.
Mensen worden steeds hufteriger en steeds asocialer omdat ze steeds meer alleen in huis doorbrengen achter de computer en lekker relatief anoniem hun gang kunnen gaan. Ons kent ons niet meer. We kennen vaak al niet eens meer onze eigen buurman. Kom op zeg, we worden/zijn toch geen robots? Waarom worden onze sociale contacten steeds verder naar de achtergrond geschoven? Door de computer en internet bestaan er geen grenzen meer maar de mens is eenzamer dan ooit tevoren.
De maatschappij is hectischer dan ooit. We leven in een 24-uurs economie en veel mensen werken op onregelmatige tijden en dus ook vaak in het weekend. Zelfs zondag is voor velen nu een normale werkdag. Een rustdag/moment is een zeldzaamheid geworden. Ik ben misschien van een uitstervend ras maar ik koester die enkele rustmomenten op een dag. Ik kan het andere mensen dan ook ten zeerste aanbevelen. Pak eens een (puzzel)boek of tijdschrift en zet uw telefoon en uw meldingen uit. Heerlijk!