.png)
Sinds enkele decennia is er naast de publieke tv ook commerciële televisie en geloof me dat er sindsdien heel veel is veranderd en niet alleen in positieve zin. Hier volgt mijn persoonlijke kijk op de hedendaagse tv.
De tijd van de publieke tv
In de 20e eeuw voordat de commerciële tv zijn weg vond op de tv waren de straten soms compleet uitgestorven omdat er een leuke show of een ander leuk programma voor was. Toen waren de kijkcijfers ook veel hoger, mede natuurlijk omdat er nog maar een paar televisiezenders waren op de publieke tv. Alleen sommige wedstrijden van het Nederlands elftal halen nu nog hele hoge kijkcijfers. Vroeger werd er de volgende dag echt nog gesproken over wat er die dag ervoor op tv te zien was. De tijd was ook veel gemoedelijker dan nu. Dat speelt natuurlijk ook mee. Er was nog tijd voor elkaar. De omroepster van de betreffende televisieomroep nam ruim de tijd om de programma's van die avond aan te kunnen kondigen. Loekie de Leeuw was een bekend stripstripfiguur tijdens de reclamespotjes (sinds juni 2021 gelukkig weer terug op tv). Alle kinderen liepen weg met Loekie de Leeuw. Toen was reclame nog niet zo langdradig en niet zo saai. Deze reclamespotjes waren toen gelukkig niet om het kwartier en duurden al helemaal niet zo lang als heden ten dage.
Spontane tv
Vroeger was er ook veel meer spontane tv als nu want alles wordt nu strak geregisseerd en als de tijd om is volgt de reclame. De shows van Willem Ruis zijn in mijn ogen nog steeds ongeëvenaard. Hij is helaas veel te vroeg gestorven. Kosten nog moeite worden gespaard om de show tot een succes te maken. Er werden miljoenen tegenaan gegooid maar men keek massaal naar deze showmaster die ervan hield om te improviseren. Juist die spontane acties waren geweldig om naar te kijken. Spontane tv is er eigenlijk niet meer omdat het klokje altijd maar doortikt. Voordat je het weet is die irritante reclame er al weer. De meeste mensen gaan dan lekker doorzappen of nemen even een plaspauze tussen het programma door. Ook is er veel te veel van het zelfde op tv te zien. Als voorbeeld geef ik al die talentenshows. 3 miljoen kijkers lijkt veel maar is niks in vergelijking met vroeger. Bovendien jagen ze vele kijkers op kosten door te gaan stemmen op hun persoonlijke favoriet met al die talentenshows. En natuurlijk win je niks want daarvoor is de kan veel te klein.
Er zijn te weinig onderscheidende tv-programma's
Niemand durft zich echt te onderscheiden op wellicht de BNN na dan. Veel programma's worden gewoon min of meer nageaapt. Gaat de ene presentator weg dan neemt zijn/haar opvolger het over en gooit er een iets ander jasje overheen maar de formule blijft precies hetzelfde. Iemand die Willem Ruis kan benaderen in zijn doen en laten vind ik iemand als Carlo Boszhard. Hij heeft enorm veel talent voor het televisie vak en kan uitstekend improviseren en spontane tv maken. Irene Moors doet het als duo met Carlo ook best wel goed. Beroemdheden denken ineens ook te kunnen presenteren Veel zangers en andere beroemdheden denken dat ze ineens een programma kunnen presenteren omdat ze bekend zijn. Nou, helaas zijn er maar bitter weinig voorbeelden die zich kunnen onderscheiden van de rest, maar er zijn enkele positieve uitzonderingen.. De televisieavonden van vroeger hadden een programmering waarbij je de hele avond aan je stoel gekluisterd zat. Nu is er vrijwel geen avond meer met een avondvullend programma waarbij je op het puntje van de stoel blijft zitten. Soms is er een aardig programma en dat was het dan ook weer die avond.
Te veel pulp op tv
Mijn persoonlijke conclusie is dan ook dat hoe langer hoe meer (commerciële) televisiezenders er worden aangeboden aan de kijkers hoe meer pulp er te zien is op tv. We kunnen gaan zappen totdat we erbij neervallen. Er zijn al 3D-films en HD-films. De weergave wordt steeds beter maar de kwaliteit van de programma's wat er wordt vertoond is vaak om te huilen. Vaak is het slaapverwekkende tv wat de klok slaat. Maak weer kwaliteitsprogramma's zodat het weer echt stil wordt op straat, en dan hoeven de jongeren zich ook niet meer te vervelen op straat.