Treurwilg (Salix babylonica)

De treurwilg is vanzelfsprekend een wilgensoort die 10 tot wel 20 meter hoog kan worden. Deze mooie boom heeft kenmerkende hangende takken en is zeer makkelijk snoeibaar, als je het maar op de goede manier doet. Door de hangende takken wordt de treurwilg door bepaalde landen gezien als symbool van verdriet. Maar ondertussen is het met recht een hele mooie statige boom. Het kunnen dus grote bomen worden, maar kunnen eventueel makkelijk worden teruggesnoeid, maar bezint eer ge begint! Lees daarom met name onderstaande alinea maar eens goed door!

Je kunt een treurwilg desgewenst ook in toom houden door hem te behandelen als een knotwilg. Als een treurwilg echter eenmaal is geknot, dan moet je dat blijven doen, omdat er anders een topzware boom zal ontstaan die bij onbestendig weer makkelijk af kan breken. Een treurwilg heeft echter een hele mooie natuurlijke vorm en in principe is het niet nodig om te snoeien. Echte liefhebbers van bomen zullen een treurwilg niet snoeien, want voordat je het weet lijkt het wel een geamputeerde boom. Op deze plaats zal dan een hopeloze wirwar van takken verschijnen. Als u wilt snoeien, haal de tak dan bij voorkeur weg helemaal tot aan de stam. In plaats van knotten kunt u de boom ook omkronen. Dan worden alleen de lagere takken van deze boom gesnoeid.

Als een treurwilg in de lente (maart) in de bloei staat dan is dat echt een prachtig gezicht. In het voorjaar valt de treurwilg dan ook het meest op met die mooie gele of witte bloeiers in verschillende tinten. De witte bloemen geven dan een honingzoete lucht af, wat als een lokaas werkt voor vlinders en bijen. De wilgenkatjes hebben dezelfde kleur als de bladeren.

Een moderne wilg is vaak wat kleiner, zodat hij makkelijk in een tuin te houden is en het is de meest gekweekte wilg van alle wilgensoorten. Het is dan ook een echte karakterboom. Deze boom is dan veredeld op een onderstam en de hoogte is tijdens de kweek al bepaald. Ze stellen over het algemeen gesproken maar weinig eisen aan de ondergrond of aan zijn standplaats, maar ze houden wel van een vochthoudende bodem. En ze staan het liefst ook in de zon. Ze kunnen uitstekend tegen water en zelfs bij een overstroming zullen ze overleven. Ze wortelen ondiep en ze nemen veel vocht op uit de bovenste grondlaag.

Een van de meest bekende soorten treurwilg is de Salix sepulcralis. Deze treurwilg is het en der een bekende verschijning en wordt ook wel Chrysocoma genoemd. Deze treurwilg heeft groengrijze bladeren en katjes. Vroeger werd het hout van deze boom veelvuldig gebruikt door boeren om er ondermeer klompen en/of manden van te maken. Een treurwilg is met recht een echte accentboom die de omgeving waar hij staat, zoals een park, net dat beetje extra uitstraling geeft!