.png)
De Strelitzia Nicolai is een populaire tropische kamerplant met mooie lange stengels en donkergroene grote ronde bladeren. Deze grote bladeren kunnen wel 2 meter lang worden. Deze mooie plant heeft veel licht nodig om goed te kunnen groeien dus zet deze plant voor het raam. Het is namelijk een echte zonaanbidder. Geef regelmatig plantenvoeding, alleen niet in de winter. In de winter staat de plant in de ruststand en teveel voeding kan voor een overschot aan mineralen zorgen. Hij kan een minimumtemperatuur van -2 graden Celsius verdragen.
De Strelitzia is een geslacht van 5 soorten en komt oorspronkelijk voor in Zuid-Afrika (vochtige kustbossen en struikgewas langs de Oostkust) tot verder noordwaarts in Zuid-Mozambique. In Botswana en in Zimbabwe bestaan wilde populaties. Vanaf de 18e eeuw werd deze plant veel verscheept naar landen in Europa zoals naar Nederland. Deze mooie tropische plant dankt zijn naam aan de vrouw van de Engelse koning George de derde, want ze had een grote liefde voor mooie bloemen en planten. Ze heette Charlotte van Mecklenburg-Strelitz en daar is de Strelitzia dus naar vernoemd.
De grootste van deze 5 soorten is de Strelitzia en kan wel 10 meter hoog worden, maar in de huiskamer blijven ze kleiner. Na een jaar of drie kunnen ze wel 2 tot 3 meter hoog worden. De andere 4 soorten worden maximaal 6 meter hoog. De Strelitzia houdt van genoeg water en heeft dan ook minimaal een keer per week water nodig. In de winter is eens in de twee weken water geven genoeg.
De bladeren worden na verloop van tijd gehavend en kunnen gaan scheuren en dat kan eigenlijk niet worden voorkomen. In de natuur vangen deze bladeren natuurlijk veel wind en door het inscheuren van deze bladeren breken ze minder snel af bij een windvlaag. Besproei wel regelmatig de bladeren met een plantensproeier, want dan blijven de bladeren mooi glanzend. Als er weer nieuwe stengels aangroeien neemt het blad de tijd om zich te ontvouwen. Soms wil het bruine vliesje op het blad niet meewerken en blijft het blad opgerold zitten. Ga dan niet peuteren aan dit tere materiaal, maar hou de boel lekker nat met een plantensproeier. Dan komt het vliesje op natuurlijke wijze los en op een bepaald moment zal het blad zich ontvouwen. En de lente of zomer zullen er nieuwe scheuten/stengels verschijnen. In de zomerse maanden steekt hij alle energie in zijn nieuwe bladeren.
Er zijn 3 stamvormende Strelitzia's, namelijk de Nicolai die in dit artikel wordt besproken en dan zijn er nog de Alba en de Caudata.
De Strelitzia Reginae is de bloeiende variant met de welbekende prachtige blauw oranje paradijsvogelbloemen, maar gaat pas bloeien na zo'n 8 jaar. Na deze bloeiperiode duurt het weer een jaar. De bloeitijd is van mei tot en oktober. De Strelitzia maakt alleen bloemen in de natuur, maar deze soort Strelitzia moet absoluut niet worden verward met de Strelitzia Nicolai.
Als u gaat kweken zaai de zaden dan meteen bij ontvangst en verwijder de oranje pluisjes ter voorkoming van schimmelvorming. Maar begin met het weken in lauw water van de zaden (2 tot 3 dagen). Na het zaaien de grond iets vochtig houden en zet het neer op een warme plek, liefst 25 graden of nog meer. De zaden ontkiemen dan vaak ergens tussen de 2 weken en de 6 maanden. Met veel liefde en aandacht groeien ze langzaam. Verpot ze als ze te weinig ruimte krijgen ten opzichte van elkaar. Regelmatig verpotten is ook goed voor de vorming van de wortels en het versterkt ook de wortels waardoor ze beter groeien.