Stonehenge is een prachtig monument

Stonehenge bestaat uit 80 grote grijze stenen oftewel monolieten die in een ring als een soort van poorten naast elkaar staan opgesteld. In dit artikel komt de complete geschiedenis van Stonehenge uitvoerig aan bod.

Stonehenge hoort bij Engeland Stonehenge wordt ieder jaar door duizenden mensen bezocht. Stonehenge bestaat uit een ring van grote grijze stenen (monolieten) en ligt op een vlakte bij Salisbury. De Saksen hebben dit monument destijds Stonehenge genoemd. Stonehenge betekent stenen galg. Stonehenge is qua geschiedenis eigenlijk in nevelen gehuld. Deze grote stenen zijn ongeveer 4000 jaar geleden neergezet al was deze plaats ook al 1000 jaar ervoor in gebruik. Archeologen, kunstenaars, schrijvers en mystici zijn vaak zeer gefascineerd door Stonehenge. Het gebied rondom dit monument ligt bezaaid met oude grafheuvels en met boerderijen. Stonehenge zelf bestaat uit allemaal poorten. Dit zijn dan telkens drie stenen die precies in elkaar passen. Dit monument hoort echt bij Engeland. De Engelsen zien Stonehenge echt als een mythe. Hordes mensen willen graag hier eens een nachtje vertoeven om vervolgens de zonsopkomst af te wachten. Zo hoort volgens de Engelsen hier ook het beeld bij van druïden in witte gewaden maar ook de oude astronomie.

Geoffrey van Monmouth

De eerste keer dat er een beschrijving werd gemaakt van Stonehenge was in de 12e eeuw. Dit was het werk van Geoffrey van Monmouth die leefde van 1100 tot 1154 na Christus. Hij noemde Stonehenge de Reuzendans. Geoffrey vertelde ook in zijn werk dat tovenaar Merlijn deze grote stenen aanvoerde vanuit Ierland door middel van ´machines´. Deze stenen moesten het massagraf van Bretons markeren. Er werden twee soorten steen gebruikt, namelijk blauwsteen en zandsteen. Blauwsteen werden aangevoerd vanuit het zuidwesten van Wales (Preseli Hills). Alle 80 stenen van Stonehenge wegen ruwweg vier ton en werden door middel van sleden en rollers naar de kust van Wales getrokken, en hier werden ze op vlotten geladen. Via de monding van de Severn gingen ze verder landinwaarts, en verderop werd de vracht weer vervoerd over andere rivieren totdat ze een punt bereikten vanwaar ze de stenen over het land konden verslepen naar hun eindbestemming vlakbij Salisbury. Deze route werd ook gebruikt door handelaren die van en naar Ierland reisden. Hier zou dus de Ierse oorsprong van de stenen uit kunnen worden verklaard.

De ontwikkeling is in 3 gedeeltes te verdelen

Men denkt dat Stonehenge het middelpunt is van alle grafheuvels op deze berg en in dit hele gebied. De ontwikkeling is te verdelen in drie gedeeltes. 3100 jaar voor Christus werd de gracht gegraven en de wal opgeworpen die een ring van kleine holten (holten van Aubrey) omsloten waarvan de functie nu nog steeds onbekend is. Na zo´n 500 jaar werd dit gebied nog amper gebruikt tot zo´n 2100 jaar voor Christus. Toen werd de blauwsteen in twee incomplete cirkels om het middelpunt geplaatst. Weer 100 jaar later werden deze stenen weer opnieuw gerangschikt en werd er 36 kilometer noordelijker blokken zandsteen aangevoerd vanuit Marlborough Downs. Tijdens deze laatste constructiefase werd de vlakte van Salisbury bevolkt door mensen uit een bronstijdcultuur. Deze mensen begroeven hun doden in de grafheuvels en vervoerden bronzen werktuigen en gouden ornamenten naar het vaste land van Europa. Deze mensen hadden vermoedelijk ook de beschikking over de juiste middelen om Stonehenge te kunnen bouwen.

Druïden(tempel)

Waarschijnlijk heeft dit oude volk ook een taal gesproken wat de voorloper moet zijn geweest van het Keltisch. Er is echter totaal geen bewijs. Er is niks wat een schakel kan leggen met de latere Keltische priesters die Romeinse schrijvers druïden noemden. Druïden waren volgens hen mysterieuze figuren die dierenoffers brachten en vermoedelijk zelfs mensenoffers brachten. Oudheidkundige John Aubrey beweerde pas voor het eerst in de 17e eeuw dat deze Britse stenen cirkels druïdetempels waren. Stonehenge werd en wordt steeds meer geromaniseerd. Voor een perfect plaatje horen hier onstuimige luchtpartijen bij. En mooie toepasselijke gedichten die worden voorgedragen en die beelden oproepen van mensenoffers. Stonehenge bestond al 2000 jaar voor de tijd van de druïden maar toch blijft men ze er nog steeds mee in verband brengen.

Stonehenge was voor veel doeleinden bestemd

Niet lang geleden werd er gezegd dat Stonehenge een zeer hoog ontwikkeld astronomisch observatorium zou zijn. Het is in ieder geval een feit dat toen in zijn hoogste ontwikkelingsfase de midzomerzonsopgang en de opkomst van de maan in de midwinter binnen in de hoefijzervorm van zandsteenblokken goed kon worden geobserveerd. Maar dit astronomische gedeelte maakte deel uit van nog iets veel groters. Want vermoedelijk werd Stonehenge gebouwd als een rituele plaats om God te kunnen eren. Maar het was ook een symbool om de gemeente en de bestuurder(s) meer aanzien te geven. In heel Groot-Brittannië zijn circa 900 steencirkels, maar Stonehenge is de grootste en is het architectonisch wonder van West-Europa. Het was dus waarschijnlijk een tempel, een ontmoetingsplek voor bepaalde rituelen, een graftombe en was bedoeld voor feesten.