.png)
De smartphone is niet meer weg te denken uit onze huidige maatschappij. Een mobiele telefoon kan natuurlijk erg handig zijn met al z'n functies van tegenwoordig. En je bent overal goed bereikbaar in een noodsituatie. Maar het gebruik van een smartphone kan ook leiden tot gevaarlijke situaties en overlast.
In het verkeer
Overal op straat zie je mensen in de weer met hun smartphone. Iedereen kan maar mooi meegenieten als er naar een muziekje wordt geluisterd of tijdens een gesprek. Mensen moeten handsfree bellen in de auto maar het gebruik van de mobiele telefoon op de fiets, wandelend of anderszins op een openbare locatie kan eveneens voor overlast zorgen en gevaarlijk zijn. Regelmatig leidt het in winkels tot een opstopping in een gangpad omdat iemand weer eens breeduit zit te bellen en van voren niet eens weet dat hij ook van achteren leeft. Als je er wat van zegt kun je een sneer terugverwachten, want mensen hebben een steeds korter lontje gekregen. Zo nu en dan zijn er ook ongelukken in het verkeer waarbij telefoongebruik de oorzaak is.
Jongelui die niet op of omzien tijdens een mobiel telefoongesprek en dus al helemaal niet op de verkeersregels letten zijn voor menigeen een doorn in het oog, maar andere verkeersdeelnemers kunnen er ook wat van. Er bellen nog steeds veel mensen niet handsfree terwijl ze weten dat het gevaarlijk is. Je zal maar iemand doodrijden. Ook veel vrachtwagenchauffeurs denken dat ze alles maar kunnen en mogen, want je ziet ze regelmatig slingerend met hun tientonner over de weg voortbewegen, terwijl ze de mobiele telefoon in hun hand houden. Je moet er toch niet aan denken wat er dan mis kan gaan. Zo nu en dan rijden er zelfs bellende fietsers tussen de spoorbomen door al dan niet hun dood tegemoet. Een smartphone leidt af, hoe je het nu wendt of keert.
Openbare gelegenheden
Het gebruik van een mobiele telefoon kan tot veel ergernis leiden op school, op het werk, in de bibliotheek, in winkels, in horecagelegenheden, op straat en op andere openbare plaatsen. Laatst zat ik in een speeltuin met mijn kinderen. Zat er een vrouw naast mij op een bankje in de speeltuin die alleen maar oog had voor haar telefoon, terwijl haar kinderen hier ook aan het spelen waren. Ze keek werkelijk waar niet een keer op of om. Haar kind viel ongelukkig van de glijbaan met haar hoofd op de rand. Pas toen het kind begon te huilen volgde er een reactie "Wat is er gebeurd"? Wat is nu belangrijker, je kroost of de smartphone? Nu moet ik er niet aan denken dat het kind nog veel gevaarlijkere dingen had uitgehaald. Wat is er nu leuker om naar te kijken, naar je eigen spelende kinderen of naar een display van een smartphone. Niks is toch belangrijker dan je eigen kroost, kom op zeg.
Werksituatie
In mijn vorige baan als huismeester bij de kinderopvang heb ik ook soortgelijke dingen ervaren. Bepaalde leidsters zaten gewoon de hele tijd met hun telefoon te spelen terwijl de kinderen speelden. Nu heb ik daar niet ongelukken of zo ervaren, alhoewel sommige leidsters soms meerdere malen bij hun naam moest worden geroepen voordat ze eindelijk reageerden. Je kunt mij niet vertellen dat je er dan volledig bij bent. Het leidt toch af, onherroepelijk. En ik kan me zo voorstellen dat het gebruik van een mobiele telefoon op andere werkplekken tevens ongewenst is.
Verjaardagsfeestje
Ik kan me toch niet aan de indruk onttrekken dat steeds minder mensen deelnemen aan gesprekken tijdens een feestje of iets dergelijks, tenzij het over de nieuwste ontwikkelingen in de elektronica gaat dan. Steeds meer mensen hebben de eigenschap om een keer in de zoveel tijd (soms zelfs om de paar minuten) de smartphone uit hun binnenzak of tas te halen. Dan gaan die vingers weer razendsnel heen en weer over dat scherm. Ondertussen wordt er niet gepraat maar stilletjes gezwegen maar ondertussen verraadt een lach dat ze wel een `gesprek` voeren met iemand op de mobiele telefoon. Nee, echt gezelliger wordt het er niet op in mijn ogen.
Thuis
Menig relatie is al gestrand vanwege het overmatig gebruik van internet en/of de mobiele telefoon. Menig gezin zit met zijn handen in het haar omdat hun puber niet bereikbaar is omdat ze hun mobieltje belangrijker vinden dan luisteren, maar volwassenen kunnen er soms ook wat van. Er wordt wat afgeschreeuwd en gescholden omdat het spelen met een dood ding als een mobieltje als belangrijker wordt ervaren dan het deelnemen aan een gezin. Volgens mij laten veel ouders hun kinderen veel te vrij. Afspraken zijn toch wel op zijn plaats dacht ik zo. Door de smartphones beoefenen steeds minder kinderen en volwassenen een hobby of gaan naar een club of vereniging. Een zeer zorgelijke ontwikkeling als je het mij vraagt. Ik snap dat we in de moderne tijd leven, maar mobiel zijn schiet op deze manier zijn doel toch mijlenver voorbij? Misschien is een verbodsbord op bepaalde plaatsen wel op zijn plaats, maar wie zal zich eraan houden en nog belangrijker, wie zal erop toezien? We willen toch sociaal zijn in plaats van asociaal?