.png)
Vanaf 2016 schrijven kinderen op Finse basisscholen niet meer met een pen. Ze zullen dan ook niet meer een eigen handschrift aanleren, want ze leren vanaf nu nog uitsluitend te typen op een toetsenbord.
Steeds meer gebeurt tegenwoordig online en/of digitaal en deze ontwikkelingen zijn niet te stuiten, maar om nu te gaan zeggen om maar helemaal te stoppen met het aanleren van een eigen handschrift gaat in mijn ogen dan ook veel te ver. Vele andere landen, waaronder Nederland, denken er ook serieus over na om te stoppen met het aanleren van een handschrift. We schrijven al grofweg drieduizend jaar en dan gaan we binnen 2 decennia besluiten om maar helemaal te stoppen met schrijven? Dat is dan wel erg kortzichtig. Er gaat in een klap een heel stuk geschiedenis verloren. Het schrijven heeft de mensen bevrijd uit hun grotten. Het heeft ons collectieve geheugen en onze fijne motoriek gevormd tot wat het nu is en dat gooien we nu in een klap weg? Ons handschrift heeft ons gemaakt zoals we nu zijn en ik vind dat onze kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen het voorrecht moeten blijven houden om deze vaardigheid aan te kunnen leren.
De eerste pennen werden gemaakt van ganzenveren of van andere grote slagpennen. Vanaf de 19e eeuw worden er stalen pennen gefabriceerd en daardoor zouden de ganzenveren pennen langzaam uit de roulatie raken. Kunnen we binnenkort onze pennen wel weggooien? Als er niet meer zal worden geschreven met een pen, dan gaat er een basisvaardigheid verloren die iedereen toch zou moeten beheersen. Waarom ineens zo'n radicale afschaffing? Dingen kunnen heel goed naast elkaar blijven bestaan. Er worden nu bijvoorbeeld toch ook nog steeds heel veel boeken gelezen? Goed kunnen typen en goed om kunnen gaan met computers is in deze tijd bijna onmisbaar, maar het kan toch prima naast elkaar blijven bestaan? Gooi zoiets waardevols als het hebben van een goed handschrift niet in de prullenbak. Wat we afleren leer je niet zomaar een, twee, drie weer aan.
De veranderingen in onze huidige maatschappij zijn op geen enkele manier tegen te houden. De almaar voortschrijdende technologie verandert onze manier van communiceren voortdurend, maar ik ben en blijf van mening dat het hebben van een goed leesbaar handschrift toch een basisvaardigheid zou moeten zijn die een ieder zichzelf aan zou moeten leren. Je kunt bijvoorbeeld ook tekenen op de computer, maar niemand zal toch kunnen beweren dit dit hetzelfde zal zijn als werken met olieverf op een doek?
Mensen kunnen vaak ook beter hun emotie uiten door middel van het schrijven van een brief. Brieven zijn persoonlijker en zijn absoluut niet te vergelijken met al die oppervlakkige mails, Apps, tweets of berichten op social media die vaak kort en bondig zijn en maar weinig inhoud hebben. Onze manieren om te communiceren veranderen en daarmee verandert ook onze manier van denken. Wie zichzelf niet het schrijven heeft aangeleerd zal nooit in staat zijn om een afgeronde gedachte te vormen alvorens te beginnen aan de formulering. Als je letters en woorden typt op het toetsenbord dan doe je vaak maar wat en je ziet later wel waar het schip strandt, want fouten en foute formuleringen kunnen later toch probleemloos worden weggehaald. Wie zo communiceert gaat ook zo worden. Er zal toch minder diep worden nagedacht en men zal blindelings vertrouwen op de autocorrectie. Straks kunnen we niet eens meer een simpele memo of notitie schrijven of het zal gaan in bloklettervorm.
Bovendien vind ik dat het taalgebruik en de vele taalfouten en foutjes er niet bepaald op vooruit is gegaan sinds de komst van de computer en de daarbij behorende toetsenbord. Wellicht is de kwaliteit van lesgeven er ook op achteruit gegaan, maar de kwaliteit van teksten op bepaalde sites op internet of bepaalde reacties op internet zijn soms ronduit bedroevend of beschamend te noemen. In mijn ogen staat de kwaliteit van de beheersing van een goede Nederlandse taal op schrift dan ook serieus op het spel en wat definitief verloren is komt definitief ook niet meer terug.