.png)
We zitten middenin de kersttijd en onze dochter heeft in haar slaapkamer op zolder ook een klein kerstboompje, andere kerstattributen en kerstverlichting in haar kamer. Ik kwam net samen met mijn zoon thuis van een voetbalwedstrijd van voetbalclub SC Cambuur en ik moest maar even komen kijken hoe gezellig het was in haar kamer toen ze op bed ging.
Het was inderdaad erg gezellig in haar kamer. Er hing zelf kerstverlichting door de hele kamer heen van muur tot muur. Mijn dochter vroeg ineens spontaan aan mij of ik ook wilde limbodansen onder de kerstverlichting door. Ik laat me dan niet kennen en al snel ging ik achterover leunend onder de verlichting door. Het ging tot dusver prima, maar ik moest naderhand ook weer omhoog en dat werd nu net het probleem ook al had ik dat toen nog niet door. Ik had blijkbaar mijn aandacht er niet helemaal bij, want toen ik weer omhoog wilde smakte ik met m'n mond keihard tegen een steunbalk die bevestigd zit aan de schuine wand.
Ik besefte het de eerste tellen nog niet zo, want ik moest even een paar tellen bijkomen, maar het bloed begon onmiddellijk behoorlijk te druppen. Lichtelijk in paniek, met m'n handen eronder, liep ik snel naar beneden en riep snel mijn vrouw. Ze zei dat mijn onderlip aan de linkerkant helemaal was opengescheurd. Dit vel lubberde maar wat heen en weer. Het leek erg vies. Er waren vele bloeddruppen te zien van de zolder langs twee trappen naar beneden toe. Het zat zelfs op de muur en op de leuning van de trap en mijn gebitafdruk is ook vereeuwigd op de steunbalk waar tevens bloed op zat. We hebben vele velletjes keukenpapier moeten verbruiken om het bloed te stelpen al lijkt het vaak erger dan het in werkelijkheid is. Onze dochter had er die avond gelukkig niet al te veel van meegekregen want ze was erg moe en viel al snel in slaap. Gelukkig maar, want we waren al bang dat ze niet kon slapen vanwege schuldgevoel, terwijl het natuurlijk mijn schuld was.
Mijn vrouw belde onmiddellijk de Dokterswacht. Na zo'n 20 lange minuten kregen we eindelijk de assistente aan de lijn. We hoefden niet langs te komen want lippen schijnen snel te helen en worden daarom niet gehecht. Alleen lippen die nog verder uitgescheurd zijn dan de mond zelf komen in aanmerking voor een hechting. Ik was een uur behoorlijk misselijk omdat ik waarschijnlijk ook wel bloed heb ingeslikt, dus toen heb ik me maar even gedeisd gehouden op de bank.
Het is nu bijna een week later en het begint gelukkig al wat te helen. Er zit nu een hele dikke korst op die al wat begint los te laten. Daaronder lijkt het al grotendeels geheeld te zijn. Eten en drinken was de eerste dagen een drama. Vooral sausjes, zout en zuur en dergelijke doet nog zeer aan de binnenkant van mijn mond. Ik gorgel steeds met zout water om de wond aan de binnenkant te zuiveren. De blaasjes aan de binnenkant van mijn lip worden ook al minder, maar wat zijn we geschrokken zeg. Een ongelukje is zomaar gebeurt en het kan iedereen overkomen. Ik ben verder helemaal niet bang uitgevallen maar limbodansen laat ik de volgende keer toch maar over aan een echte professional.