.png)
Fluitenkruid kent vrijwel iedereen, want het staat in het voorjaar in veel bermen in volle bloei. Deze plant komt uit de schermbloemenfamilie. Ondanks dat niet iedereen blij is met de aanwezigheid van fluitenkruid, menigeen ziet het enkel en alleen als onkruid, staat deze plant in het voorjaar in volle bloei met fijne witte bloemetjes en geeft de wegbermen en slootkanten een fraai aangezicht. Als je deze plant in het zaad laat dan zal hij uiteindelijk afsterven. Deze plant zal dan wel uitzaaien wat voor nieuwelingen zal zorgen. De groeihoogte is 70 tot 100 centimeter en vanaf eind mei tot in juli zal hij in bloei staan en kondigt in feite hiermee de zomer aan. De crème witte bloemetjes trekken meteen de volle aandacht omdat ze zo mooi gegroepeerd in bloei staan. 8 tot 15 bloemetjes vormen samen een scherm. Insecten weten het fluitenkruid ook prima te vinden, want deze plant is rijk aan nectar. Denk dan aan insecten zoals zandbijtjes, kevers en vliegen. Fluitenkruid heeft een kruidig aroma.
Fluitenkruid was vroeger vooral terug te vinden in de bossen, maar heeft zich aangepast aan de huidige natuurlijke omstandigheden. Deze plant heeft de naam fluitenkruid gekregen omdat kinderen van de holle stengels fluitjes kunnen maken. Vanaf juni zijn de stengels hier geschikt voor. Maak dan een insnijding in de lengte van de stengel en ga dan blazen. In Friesland en in Groningen wordt deze plant ook wel pinksterbloem genoemd, maar moet absoluut niet worden verward met de eigenlijke pinksterbloem.
Fluitenkruid groeit op zonnige tot licht beschaduwde plaatsen in graslanden en loofbossen, maar dus vooral langs de bermen en op dijken en is een zeer algemeen voorkomende voorjaarsbloeier hier in Nederland, maar ook in de hele Benelux. De bladeren zijn tweevoudig of drievoudig geveerd en de onderzijde is zacht behaard. De vruchten zijn sigaarvormig en zijn 0,7 tot 1 centimeter lang en hebben een geribde snavel, die ongeveer een derde van de lengte van de vrucht uitmaakt. Op de overgang van vrucht naar vruchtsteel staan korte stekelige haren.
Fluitenkruid bevat ook stoffen die worden gebruikt tegen longkanker. De wortels bevatten een stof die als grondstof dient voor medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling tegen longkanker. Deze stof heet podofyllotoxine en deze stof zit ook in een zeldzaam plantje die alleen in de Himalaya voorkomt en daardoor wordt fluitenkruid hiervoor steeds vaker gebruikt.
Zowel de bladeren als de zaden zijn eetbaar, rauw of gekookt, maar pas op want er zijn ook giftige dubbelgangers zoals de hondspeterselie (Aethusa cynapium) en de gevlekte scheerling (Conium maculatum). Haal er desnoods een expert/tuingids bij. Fluitenkruid kent 3 of 4 ondersoorten en er zijn zo'n 15 verschillende variëteiten. De wortel is ook eetbaar en er wordt beweerd dat hij tonische eigenschappen heeft. Als deze plant in het voorjaar in de bloei staat dan zijn delen van de plant niet meer eetbaar. Laat de wortel enkele dagen in rijstwater liggen en kook hem dan mee met andere groenten. Fluitenkruid is dus eetbaar en gezond maar let dus goed op! Pas ook op als u met uw kinderen fluitjes wilt gaan maken van fluitenkruid, want andere dubbelgangers kunnen dus zeer giftig zijn!