.png)
Het lijkt wel steeds stiller op straat en in de winkels te worden. Misschien zie ik het verkeerd maar de levendigheid op straat is toch stukken minder geworden en heel vaak zie ik maar een of enkele klanten in een winkel. Hierdoor loopt de gezelligheid toch behoorlijk terug en dat vind ik persoonlijk jammer. De hectiek van deze tijd zal ongetwijfeld ook mee spelen, want onze maatschappij draait 24 uren per dag en 7 dagen per week in een steeds grotere snelheid door. Veel mensen zijn echter ook hun baan kwijtgeraakt en hebben gewoon niet veel te besteden met soms een isolement tot gevolg hebbend.
Internet speelt ook een belangrijke rol. Webwinkels hebben het drukker dan ooit terwijl de fysieke winkels steeds vaker bekaaid achter blijven. Laatst praatte ik met een verkoper in een fietsenwinkel. Hij zei dat het steeds vaker voorkomt dat mensen informatie willen hebben van een bepaalde fiets, en als puntje bij paaltje komt wil de klant er toch nog even over nadenken. De winkelier ziet zo'n klant vaak nooit meer terug want zo'n fiets wordt dan vaak gekocht bij een webwinkel omdat de prijs daar vaak lager is. Als dit zo doorgaat dan kunnen de fysieke winkels het op termijn wel schudden. Laten we dat met z'n allen zover komen? Gaan we in de toekomst dan echt alle aankopen doen op internet? Ik moet er niet aan denken om nooit weer eens gezellig te gaan winkelen in de stad.
Ik vraag me dan ook ten zeerste af of er dan niet op termijn spookcentra gaan ontstaan. Dat zou toch een nachtmerrie zijn? Een stad zonder een bruisend centrum wordt hopelijk nooit de waarheid. Gelukkig is er ook een omgekeerde trend zichtbaar. Webwinkels openen nu ook steeds vaker een fysieke winkel omdat klanten toch vaak vooraf het product willen zien voordat ze gaan kopen. Mensen worden op internet helaas ook regelmatig opgelicht. Op internet kan een ieder mooi anoniem opereren en daar schuilt natuurlijk wel een gevaar in. Het is wel een mooie ontwikkeling dat door internet en door de concurrentie de prijzen scherper zijn dan ooit, misschien soms wel wat te scherp.
De mens zit steeds vaker alleen afgezonderd in zijn/haar eigen kamer en zit steeds vaker achter de computer. We hebben meer dan ooit contact met elkaar via de social media maar de echte fysieke contacten lijden er steeds meer onder, want we lijken geen tijd meer voor elkaar te (willen) hebben. Ook wordt er steeds minder bewogen. Een of enkele keren in de week naar een sportschool is slechts een doekje voor het bloeden. De mens is daardoor ook steeds minder op straat te vinden. Ons kent ons vaak niet meer. Zelfs kinderen zitten tegenwoordig vaak liever achter de (spel)computer dan dat ze buiten willen spelen. Een zorgelijke ontwikkeling als je het mij vraagt. Computers en internet is leuk maar veel mensen houden geen maat en maken al helemaal geen afspraken met elkaar hierover. Er zijn al heel wat relaties gesneuveld omdat de partner liever bezig was met zijn computer dan met elkaar. Altijd met elkaar blijven praten is het devies, maar dat gebeurt helaas lang niet altijd. Eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat mensen natuurlijk ook een nieuwe liefde kunnen vinden via datingsites op internet.
Omdat we steeds vaker alleen in huis zitten kennen we vaak ook onze eigen buurman of buurvrouw niet eens meer. We horen steeds vaker dat er mensen maanden, zo niet jaren dood in huis liggen. Midden in een grote stad in een rijtjeshuis en dan zo anoniem doodgaan. Heel treurig. Het gebeurt vaker dan je denkt en het zal in de toekomst steeds vaker gaan gebeuren, want de mensheid wordt steeds asocialer en hufteriger en het aantal mensen wat eenzaam is zal explosief toenemen. Wie had dat kunnen bedenken in een wereld waarbij dankzij internet geen grenzen meer bestaan. Deze grenzen zijn echter helaas maar fictief. De hele wereld ligt aan je voeten met internet maar of we er echt gelukkiger door worden?