.png)
De salamander leeft op het land en in het water en is dus een amfibie. In Nederland en in België leven ook salamanders, maar ze zijn hier zeldzaam en mogen absoluut niet gevangen worden. De salamander houdt zijn hele leven zijn staart in tegenstelling tot de kikker. Ze lijken met hun langgerekte lichaam wel op hagedissen, maar dat zijn ze niet, want hagedissen zijn reptielen. Verder heeft de salamander de unieke eigenschap dat als hij zijn staart of een deel van zijn poot verliest het gewoon weer aangroeit, al duurt dat wel een tijdje. Ze eten vooral watervlooien, maar soms ook wormen, kevers, sprinkhanen, naaktslakken en larven. Het zijn dus alleseters (carnivoren). Op de foto hieronder ziet u de kleine watersalamander die ook hier in Nederland voorkomt. Ze hebben een waterafstotende huid en kunnen zodoende een tijdje blijven drijven in het water.
De kleine watersalamander is tevens een van de algemeenste amfibieënsoorten en komt in geheel Europa voor. Ze worden ongeveer 11 centimeter groot, maar de vrouwtjes zijn vaak wel iets langer dan de mannetjes. Ze overwinteren meestal op het droge en in de lente gaan ze naar hun voortplantingsplek om te gaan paren en eitjes af te zetten. Elk eitje wordt afzonderlijk van elkaar afgezet op een blaadje van een onderwaterplant. Met hun achterpoten wordt met een geleikapsel het blaadje om het eitje heen gevouwen en zo wordt het dan enkele minuten vastgehouden.
Kleine watersalamanders hebben hierbij de voorkeur voor ongestoorde terreinen met een gevarieerde structuur zoals heuvels, bosjes met poelen, houtwallen en braakliggend terrein. De bevruchting is uitwendig, want als het vrouwtje voldoende onder de indruk is van het paringsritueel van het mannetje dan zal ze zijn spermatofoor opnemen in haar cloaca. Van maart tot en met juli worden eitjes afgezet. De meeste soorten leggen hun eitjes in het water, maar er zijn ook soorten die nooit in het water komen en dus hun eieren op vochtige plekken op het land leggen. Deze eitjes hebben geen harde schaal en worden in sommige gevallen bewaakt door de moeder. Andere soorten die in Nederland voorkomen zijn de kamsalamander, vinpootsalamander, alpenwatersalamander en de ernstig bedreigde vuursalamander. De vuursalamander (hierboven afgebeeld) is tevens de enige landsalamander die ons land rijk is en is giftig.
Wereldwijd zijn er momenteel 707 soorten salamanders beschreven. De meeste soorten worden maximaal een paar jaar oud, maar er zijn ook exemplaren die wel twintig jaar oud kunnen worden.
Salamanders worden ook wel thuis gehouden in een terrarium, maar het zijn niet de meest opzienbarende terrariumbewoners. De soorten die het meest thuis worden gehouden zijn de Canadese watersalamander en de zeer zeldzame axoloti. Ze zijn namelijk 's nachts actief en zitten overdag meestal verborgen. Wat wel interessant is om te volgen is het paringsritueel van salamanders, want dat is prachtig om te zien. Heel veel soorten salamanders voeren in de lente een ingewikkelde balts uit om het vrouwtje te verleiden. Deze voortplanting kan soms ook worden gestimuleerd door ze een tijdje (maand of drie) bij een lagere temperatuur (5 graden Celsius) te zetten. Ook is het handig om dan de daglengte aan te passen aan de winterse omstandigheden.