Onlangs deed minister Bussemaker, minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap een uitspraak die menigeen de wenkbrauwen deed fronzen. Minister Bussemaker vindt namelijk dat nog teveel vrouwen teren op de zak van de man. Ze praat vrouwen een schuldgevoel aan door te zeggen dat ze van het schuldgevoel van hun gezin af moeten. De minister zegt ook dat ze zich beter druk maken om het feit hoeveel geld het rijk in ze heeft geïnvesteerd. Hebben de dames misschien zelf ook nog een keus? Natuurlijk is het goed dat vrouwen in het kader van de emancipatie aan zichzelf denken. Den Haag moet eerst maar eens zorgen voor voldoende werk. Momenteel gaan heel veel babyboomers van na de Tweede Wereldoorlog met pensioen, maar ondanks dat loopt nog steeds het aantal werklozen op naar recordhoogte. De afgestudeerde jongelui komen veelal niet aan de bak. Er is zelfs al geopperd om ze dan maar weer te stimuleren om weer te gaan studeren omdat er toch geen werk is. Dat is toch verschuiven van het probleem?
![](https://static.wixstatic.com/media/788ca5_2e89c45979eb47e1894901816edc6d5b~mv2.png/v1/fill/w_170,h_340,al_c,q_85,enc_auto/788ca5_2e89c45979eb47e1894901816edc6d5b~mv2.png)
Vroeger was het nog niet eens zo gek dat de man werkte. De man verdiende geld en de vrouw zorgde voor de kinderen en het huishouden. De zorg voor de kinderen schiet er nu soms maar wat bij in doordat beide partners vaak weg zijn vanwege het werk. Natuurlijk is er dan kinderopvang, maar dat is praktisch niet meer te betalen. Ik praat het niet goed, maar er zwalken heel wat kinderen rond op straat omdat beide ouders afwezig zijn, met alle gevolgen van dien. Er bestaat ook nog zoiets als verantwoordelijkheid. Nu zijn de ouders dus veelal niet meer aanwezig als het kind thuiskomt. Vroeger was er altijd iemand thuis. De moeder dan, maar toch. Ze was er niet alleen voor het huishouden. Ze was de spil thuis waar het om draaide.
Of de vrouw nu werkt of niet, altijd blijft de biologische klok doorlopen of we dat nu willen of niet. Veel vrouwen willen toch vroeg of laat een kind. De ambities van de vrouw worden dan toch vaak minder belangrijk. Veel vrouwen willen hun kind zin opgroeien en geef ze eens ongelijk. Wat is er nu mooier om de ontwikkeling van je kind van dichtbij mee te maken? Nu luisteren sommige kinderen beter naar de leidster dan naar zijn/haar eigen ouders.
Nu weer terug naar de opmerking van de minister. Vrouwen moeten in deze moderne tijd toch assertiever worden? Dat zal vast wel lukken door ze een onterecht schuldgevoel aan te praten. Dat zal de vrouwenemancipatie zeker niet ten goede komen. Trouwens, sinds wanneer staat emancipatie gelijk aan het hebben van werk?
De minister wil dat alle vrouwen binnen afzienbare tijd aan het werk gaan. Nou, ik kan haar nu al vertellen dat dat nooit zal lukken. Er is namelijk nu al niet genoeg werk voor iedereen.