.png)
Amfibieën zijn in drie groepen ingedeeld, namelijk kikkers, salamanders en wormsalamanders. De kikkers zijn echter veruit in de meerderheid met ruim 7600 soorten amfibieën, oftewel zo'n 88% van alle amfibiesoorten. Kikkers zijn koudbloedig en dat houdt in dat de temperatuur in hun lichaam gelijk is als de temperatuur daarbuiten. Bovendien absorbeert hun huid water zodat ze niet hoeven te drinken. Deze mooie intrigerende dieren kun je overal op onze wereldbol vinden, behalve op het koude Antarctica.
Je hebt kikkers in heel veel verschillende soorten en maten, van nog geen centimeter groot tot de enorme goliathkikker die wel 30 centimeter groot kan worden, hieronder te zien op een afbeelding! Hierboven zie je een groene boomkikker die veel voorkomt in grote delen van het zuidoostelijke deel van de Verenigde Staten, maar is ook populair om te houden in gevangenschap. Hier in Nederland zijn ze in het wild zeer zeldzaam.
Je hebt ook kikkers in allerlei kleuren, van doorzichtig tot rood, blauw, geel en natuurlijk groen. Tropische kikkers hebben vaak opvallende kleuren om aan te geven dat ze giftig zijn! Vooral vogels kunnen aan de kleur van een kikker zien hoe giftig hij is. De meest giftige kikker ter wereld is de gouden gifkikker (Phyllobates terribilis) en komt voor langs de Pasifische kust van Colombia. Deze kikker gebruikt zijn gif puur als zelfverdedigingsmechanisme (zie onderstaande afbeelding), maar in theorie zou dit gif wel tien tot twintig mensen kunnen doden.
Verreweg de meeste soorten kikkers blijven gewoon wachten tot ze hun prooi zien en dan slaan ze toe met hun lange kleverige tong. Ze eten vooral insecten, maar ook wormen, slakken en spinnen. Kikkers die leven in landen met een gematigd klimaat, zoals bij ons in Nederland, kruipen in de modder als het koud wordt en komen weer tevoorschijn als het weer warmer wordt.
De bevruchting van kikkers (maar ook padden) gebeurt meestal in het water. Het mannetje bevrucht de eitjes met zijn sperma terwijl het vrouwtje de eitjes legt in het water. De moederkikker kan wel 4000 eitjes per keer leggen, maar meestal zijn het er zo'n 2500. Soms houdt de kikker haar eitjes bij zich, maar meestal zet ze haar eitjes af in het water. Zodra het warmer wordt in de lente gaan ze op zoek naar water en dan dienen de mannetjes zich aan met hun gekwaak. De ene kwaakt nog harder dan de ander en het gaat 's nachts gewoon door. Het kan wel dagen duren voordat er eitjes worden gelegd en tot dat moment reist het mannetje mee (soms meerdere) op haar rug. De bruine kikker is een van de meest bekende kikkersoorten hier in Nederland en België. Er zijn ook soorten kikkers die levendbarend zijn.