.png)
Een ijsbeer wordt ook wel een poolbeer genoemd en komt alleen voor in of rond het Noordpoolgebied. Dit wordt ook wel circumpolair verspreidingsgebied genoemd. Ze behoren tot de familie van de beer achtigen. Ondanks dat het in het Noordpoolgebied vaak erg koud is, kunnen ze hier prima (over)leven en jagen. Ze hebben een witte tot geelwitte kleur en hun vacht is waterafstotend. Ook houdt hun vacht de warmte van de zon goed vast, net als hun onderhuidse vetlaag. Ze zijn dus goed aangepast aan extreme weersomstandigheden. Je ziet ze ook veel op drijvende ijsschotsen, omdat ze dan goed kunnen jagen. Omdat ze hier bovenaan het voedsel keten staan worden ze ook wel de koning van het Noordpoolgebied genoemd.
Het zijn tevens de grootste zoogdieren op aarde al komt de bruine beer qua grootte en omvang behoorlijk dicht in de buurt. Ze zijn wel meer dan 2 meter groot en kunnen ongeveer 25 jaar oud worden. Mannetjesijsberen kunnen tot wel 800 kilo zwaar worden en vrouwtjes zijn in verhouding veel lichter, namelijk tot zo'n 300 kilo zwaar. Ze kunnen ook goed zwemmen omdat er vliezen tussen hun tenen zitten en daarom kun je ze in het Noordpoolgebied ook in open zee aantreffen.
Alleen op het puntje van de neus en onder de poten zit geen vacht. IJsberen hebben ook zeer goede ogen waarmee ze overdag, maar ook 's nachts kunnen gaan jagen op prooi. Er zijn 8 berensoorten maar de ijsbeer is onmiskenbaar de grootste, sterkste, zwaarste en indrukwekkendste beer die er bestaat.
Om een zeehond te pakken te kunnen krijgen kunnen ze wel uren op de loer liggen naast een ademgat. Naast zeehonden eten ze kleine walvissen, vissen, dolfijnen, rendieren, zeevogels en in een zeldzaam geval zelfs bessen. Ze kunnen ook enkele maanden zonder voedsel overleven. IJsberen zijn een bedreigde diersoort en dat komt omdat het broeikaseffect ervoor zorgt dat hun leefgebied op het (smeltende) ijs steeds kleiner wordt. Wetenschappers hebben hier onderzoek naar gedaan en de ijsvrije periode bij de Noordpool is door de opwarming van de aarde momenteel al met 7 weken toegenomen, kortom minder tijd om te gaan jagen. Deze ijsvrije periode is tussen de lente en de herfst.
Een IJsbeer heeft een verlengde draagtijd, want het embryo ontwikkelt zich pas in oktober of november. De dracht duurt in totaal 7 tot 8 maanden. Tijdens de dracht verblijft de vrouwtjesijsbeer in een zelf gegraven sneeuwhol in een sneeuwheuvel met stevige sneeuw. De jongen (meestal 2) worden dan in januari of in februari geboren. Bij de geboorte zijn ze nog maar zo'n 600 gram zwaar en ongeveer 25 centimeter groot, maar de omvang zal zeer snel toenemen. Ze worden 1 tot 3 jaar gezoogd en na ruim 2 jaar worden ze afhankelijk. Na 3 tot 6 jaar zijn ijsberen geslachtsrijp maar dan zijn ze nog niet volgroeid. Een mannetje bereikt zijn maximale omvang als hij 8 tot 10 jaar oud is en bij vrouwtjes is dit het geval tussen het 5e en 6e levensjaar.