.png)
De gekko (wetenschappelijke naam Gekkota) is een tropische nachthagedis en lijkt wel een beetje op een gewone hagedis. Als hun staart afbreekt, dan zal deze later weer aangroeien. Er zijn heel veel verschillende soorten gekko's te vinden in de wereld en ze hebben allemaal weer verschillende kleuren en lengtes. Ze komen voor in Amerika, Afrika, Australië, Nieuw-Zeeland, Azië en Europa. In Europa komt rondom het Middellandse Zeegebied de halfvingergekko voor. In ons koude kikkerlandje is het te koud voor gekko's. Ze leven afhankelijk van de soort in verschillende habitats zoals dichtbegroeide bossen tot in zeer woestijnachtige gebieden.
Dit mooie reptiel jaagt op insecten en zijn manier van bewegen is uniek te noemen, want hij loopt overal met gemak overheen en drijft de spot met de zwaartekracht. Een gekko heeft namelijk unieke plakvoeten. Zijn voeten bevatten zo'n half miljoen teenharen en aan het uiteinde van deze haren zitten kleine broccoli-achtige kussentjes die extreem goed plakken op ieder oppervlak. Al deze kussentjes zijn nog geen halve micrometer groot en daardoor kunnen ze alle oppervlakken heel dicht naderen. Enkele soorten gekko's hebben deze plakvoeten niet, maar worden tijdens het klimmen en klauteren geholpen door kleine klauwnagels.
Er zijn ook enkele soorten gekko's in Europa te bewonderen, maar dan wel in de warmere gebieden in Zuid-Europa. In totaal zijn er ruim 1400 soorten in meer dan 120 geslachten. Gekko's eten alleen insecten zoals krekels, sprinkhanen, meelwormen en kakkerlakken. Er zijn echter ook grotere soorten gekko's die zelfs muizen en reptielen eten. Gekko's hebben natuurlijke vijanden zoals slangen, vogels en grote spinnen.
Gekko's worden ook gehouden in een terrarium als hobby. Ze hoeven maar drie keer in de week gevoerd te worden, maar ze moeten natuurlijk wel dagelijks schoon water hebben. De Madagaskar gekko is het meest populair om te houden, maar andere soorten gekko's die ook worden gehouden zijn de gouden gekko, de luipaardgekko en de Aziatische huisgekko. Gekko's zijn populair om te houden omdat ze overdag erg actief zijn.
Deze kleine grappige beestjes zitten het liefst de hele dag in de zon. Je ziet ze vaak in tropische gebieden schuilend tussen de richels van stenen en kruipend over de muren. Een gekko kan heel hard gillen, tjirpen en gekko roepen en daarom hebben onderzoekers besloten hem te noemen naar deze kreet. Hij maakt zoveel geluid als er gevaar dreigt, maar doet het ook om vrouwtjes te lokken.
Gekko's zijn vrijwel altijd eierleggend (enkele soorten zijn eierlevendbarend) en hun legsel bevat meestal maar enkele eieren, meestal twee. De eitjes zijn kleverig en hebben eerst een zacht omhulsel, maar wordt snel harder. Afhankelijk van de soort zullen de eitjes na een tot drie maanden uitkomen. Zodra de eieren zijn uitgekomen gaan de jongen ieder hun eigen weg en de moeder zorgt niet voor de jongen.
Er is ook een vliegende gekko (Ptychozoon kuhli) en hij leeft in het regenwoud van Indonesië en Zuidoost-Azië, maar deze gekko kan niet echt vliegen. Hij heeft huidplooien tussen zijn tenen en zijn poten. Als hij van de ene tak naar de andere tak wil springen dan spreidt hij zijn tenen en gebruikt zijn poten als een soort van parachute. Hij heeft bovendien een schutkleur, maar als er gevaar dreigt dan kan hij ook met zo'n mooie zweefsprong ontsnappen.