.png)
De Europese meerval (Sirulus glanis) wordt ook wel visduivel of val genoemd en deze vissoort behoort tot de beenvissen. Deze enorme vissen kunnen wel 170 kilo zwaar en 60 jaar oud worden. Deze bijzonder grote zoetwatervis wordt thans niet bedreigd en ze komen ook voor in de wateren hier in Nederland, vooral in de ringvaart van de Haarlemmermeerpolder en de daaraan grenzende Westeinder- en Kagerplassen. Deze roofvis heeft een langgerekt zijdelings afgeplat lichaam met een brede afgeplatte kop en heeft een grote bek met zes tastdraden. De Europese meerval heeft geen vetvin. De kleur van de meerval is afhankelijk van de omgeving waarin hij bivakkeert en varieert van zwart tot bruin op zijn rugzijde met gemarmerde flanken en ze hebben een vuilwitte buik. De Europese meerval eet voornamelijk vis. Ze gaan 's nachts op jacht en eten naast vis ook kikkers, slakken, wormen, kleine zoogdieren en vogels. Ze eten ook dode vis en de watertemperatuur bepaald hoeveel de meerval eet.
De meerval is in Nederland inheems en dat betekent dat deze roofvis hier thuishoort. Er mag op deze vis worden gevist, maar elke gevangen vis moet direct weer terug worden gezet. Zorg dan voor goed onthaak materiaal en knip de haak bij voorkeur stuk als u een vis gevangen hebt. Omdat deze roofvis vaak zo groot is leg deze vis dan bijvoorbeeld op een oud luchtbed of in een weegzak, houd de vis nat, maak eventueel snel een foto en laat de vis vervolgens langzaam weer vrij. Doe dit niet te snel, maar laat eerst wat vers water langs zijn kieuwen stromen, zodat hij weer kan herstellen en weer op eigen kracht weg kan zwemmen.
Deze vissoort staat op de Rode Lijst van de IUCN als niet bedreigd. Ze voelen zich het meest thuis in rivieren met een wisselend waterpeil en in grote diepe meren met ondiepe en uitgestrekte oeverzones. Ze hebben dan ook een voorkeur voor ontoegankelijke dicht begroeide wateren met een zachte bodem.
Andere soorten meervallen kunnen wel 4 meter lang worden, maar in de Nederlandse wateren worden ze vrijwel nooit langer dan 2 meter. Hun huid voelt glad aan en hun opvallend kleine rugvin bevindt zich ver naar voren op het lichaam. Overdag wordt er niet gejaagd maar houden ze zich op in diepe gedeeltes. In de nachtelijke uren verplaatsen ze zich naar de ondiepere gedeeltes om hier te gaan jagen. Ze jagen vooral op zicht en reuk, want hun gezichtsvermogen is maar beperkt.
Meervallen paaien in de periode van mei tot juli als de watertemperatuur boven de 18 graden Celsius komt. Ze zetten dan paarsgewijs eieren af in ondiep plantenrijk water. Deze eieren worden afgezet in een primitief nest van plantendelen of een ondiepe kuil. Vrouwtjes zetten zo'n 3000 eitjes af per kilo lichaamsgewicht. Het mannetje zal het nest bewaken totdat de eitjes na zo'n 7 dagen zullen uitkomen. Jonge meervallen eten vooral ongewervelde bodemdiertjes, maar ze gaan al snel over op grotere prooien. Als ze eenmaal groot zijn geworden dan zal er voornamelijk vis op het menu staan.
De grootste inheemse roofvis van Nederland is inmiddels geen onbekende meer. Rond 1950 was deze zoetwaterreus vrijwel uitgestorven, op de Haarlemmermeer na, maar inmiddels zijn er steeds meer vangstmeldingen te noteren vanuit de sport- en beroepsvisserij. Ook worden er steeds meer grote meervallen gevangen en dat is een goed teken, tenminste als ze ook weer netjes worden teruggezet.