.png)
Dolfijnen zijn zeer intelligente en sociale zoogdieren en ze behoren tot de walvisachtigen. Er zijn wereldwijd momenteel 37 soorten dolfijnen bekend. De kleinste dolfijn is de hafisidedolfijn en de grootste is de zeer imposante zwart-witte orka die tot wel 10 meter lang en wel 5,5 ton kan wegen.
De tuimelaar is de bekendste van het stel en kan 2 tot 3 meter groot zijn en zijn 250 tot 300 kilo zwaar. Na 6 tot 10 jaar zijn ze geslachtsrijp en gaan ze uiteraard op zoek naar een partner. Een vrouwtje wordt een koe genoemd en een mannetje een stier. De draagtijd is ongeveer 1 jaar en de geboorte vindt vanzelfsprekend onder water plaats. Ze baren echter maar een jong per keer. De mannetjes kunnen onder water ruiken dat een vrouwtje bronstig is. Dolfijnen zijn echter niet trouw en zijn dus polygaam en gaan dus iedere keer weer op zoek naar een andere partner. De familiebanden van dit zoogdier zijn wel erg sterk en ze staan altijd voor elkaar klaar mits het nodig is.
De tuimelaar is overwegend grijs, wat uitstekend kan dienen als schutkleur aan de oppervlakte van het water, maar aan de onderkant is hij wit. Een dolfijn voelt rubberachtig aan en ze hebben hele goede ogen waarmee ze goed kunnen jagen. De tuimelaar komt voor in vrijwel alle wereldzeeën.
Dolfijnen hebben een behoorlijke eetlust, want ze eten zo'n 8 kilo vis (makreel, inktvis, sprot, haring en wijting) per dag. De vis word in zijn geheel ingeslikt. Ze hebben een behoorlijk gebit met zo'n 100 tanden maar die zijn enkel bedoeld om glibberige visjes niet te laten ontsnappen.
Ze leven vaak in groepen die soms wel uit meer dan 1000 dieren kunnen bestaan. Hun jachtgebied bevindt zich vooral rondom de wat ondiepere gebieden in de zee. Als ze in groepsverband jagen dan zijn ze beter in staat om scholen vis bijeen te drijven. Daarna zwemmen zo om de beurt door de school vis heen om een graantje mee te pikken, ook al is het dan vis. Dolfijnen hebben weinig natuurlijke vijanden (orka's en haaien zijn echter geduchte tegenstanders) en de meeste soorten worden momenteel niet met uitsterven bedreigd. Maar vanzelfsprekend hebben ze, net als andere zeezoogdieren, last van watervervuiling en visvangsten.
Dolfijnen kunnen met echolocatie heel goed naar prooien zoeken. Door echolocatie kunnen ze naar teruggekaatste geluiden luisteren om voorwerpen te kunnen waarnemen. Dolfijnen kunnen klikgeluiden produceren die (vrijwel) niet hoorbaar zijn voor de mens. Deze geluiden worden teruggekaatst zodra de prooi is bereikt en zo kan de exacte locatie worden bepaald voor een eventuele aanval. Zo kunnen zo'n 15 minuten onder water blijven (al zijn er ook gevallen bekend van een uur) om te jagen en dan komen ze dus weer boven. Ze ademen met hun blaasgat. In een fractie van een seconde ademen ze krachtig en snel met hun blaasgat. Je ziet tijdens dit moment ook vaak dat ze water spuiten en dat is een prachtig gezicht!