.png)
Niveau bepalen De Cito-toets heet officieel de Cito Eindtoets Basisonderwijs en wordt afgenomen bij leerlingen van groep 8 in het basisonderwijs. Deze toets is bedoeld om het niveau van de leerling goed te kunnen bepalen. Deze uitslag is niet een bindend advies, maar zo kan kan er passend vervolgonderwijs voor de betreffende leerling worden gevonden.
Schaal van 50 punten
De toets wordt tijdens 3 ochtenden afgenomen en heeft de onderdelen taal, rekenen-wiskunde, studievaardigheden en wereldoriëntatie. Bij deze toetsen kun je geen onvoldoende of een voldoende halen. In plaats daarvan is gekozen voor een schaal van 50 punten voor in totaal 200 vragen. De score van de Cito-toets komt altijd uit ergens tussen 501 en 550. Hoe hoger dit puntenaantal is hoe hoger het niveau van het vervolgonderwijs zou kunnen zijn. Leg hierbij niet meteen de lat al te hoog, want hiermee gaat men nog weleens de fout in. Men wilde deze Cito-toets eerder al verplicht stellen voor iedere basisschool, maar tot op heden is deze toets nog niet verplicht.
Critici
Critici beweren dat er aan de hand van zo´n momentopname nooit precies vast is te stellen wat het niveau van het kind zou kunnen zijn. Misschien maakt het betreffende kind de Cito-toets de volgende keer wel veel beter of juist slechter. Bovendien wordt er gesteld dat de juf of meester echt wel weet wat het niveau is van het kind, omdat het kind gedurende het hele schooljaar wordt gevolgd in zijn/haar prestaties. Bovendien hebben kinderen met dyslexie vaak grote moeite met het voltooien van deze toets. Ook werkt deze Cito-toets niet of niet voldoende bij kinderen met een laag IQ en bij kinderen met gedrags- en leerstoornissen. Ook worden de kinderen vaak onbewust toch onder druk gezet, omdat hun toekomst er vanaf zou hangen. Kunnen de kinderen deze druk wel aan? Verder meet de Cito-toets alleen maar de cognitie en bevat te veel contextuele vragen volgens de critici.
Kritiek juffen en meesters
Ook de juffen en meesters in het basisonderwijs hebben in toenemende mate kritiek. Ieder jaar weer moet de papierwinkel klaar zijn voordat de inspectie langs komt. Denk hierbij bijvoorbeeld maar eens aan logboeken, verslagen van ouder en kind gesprekken, handelingsplannen, groepsoverzichten, groepsplannen, evaluaties en wat allemaal nog niet meer. Hier hebben de juffen en meesters hun handen echt meer dan vol aan. Dit kost allemaal zoveel tijd, en deze tijd had ook effectiever besteed kunnen worden, namelijk les geven aan de bewuste kinderen. Natuurlijk moet het helder zijn hoe de kinderen er qua prestaties voor staan, maar beginnen we nu niet helemaal door te slaan? Veel juffen en meesters zeggen dan ook best zonder de Cito-toets te kunnen. Een goede leerkracht met goede leermethodes is heus wel in staat om het niveau van het kind te kunnen bepalen. Nu lijkt het wel dat een leerkracht pas kwalitatief goed is als de papierwinkel ook in orde is. Wordt het niet eens tijd om de papierwinkel voor de juffen en meesters wat terug te brengen? Laat ze weer ècht juf en meester zijn voor hun kinderen, want daar is het waar het tenslotte allemaal om draait.