.png)
Een arend wordt ook wel een adelaar genoemd en is een middelgrote roofvogel met brede vleugels, een stevige snavel en scherpe klauwen. Deze prachtige vogel hoort thuis in de categorie sperwerachtigen. Ze komen voor in Europa, Azië en Afrika. In Amerika zie je ze vrijwel niet, alhoewel daar vliegt juist weer de Amerikaanse zeearend rond. Verder heb je nog de steenarend, zeearend, harpij, alpenarend en de stellers zeearend. De Amerikaanse zeearend is onmiskenbaar de bekendste van het stel. Hij wordt ook wel witkopsteenarend genoemd en behalve in Amerika broedt deze indrukwekkende roofvogel ook in Canada. In 1782 is deze zeearend uitgeroepen tot nationaal symbool van de Verenigde Staten. Hij heeft een prachtige witte kop en een zeer sterkte gele kromme snavel. Hij eet vooral vis, maar is zo nu en dan ook gek op vogels. Omdat ze veel vis eten zie je ze vooral veel in de buurt van grote wateroppervlaktes.
De steenarend is een havikachtige en heeft net als alle andere roofvogels een uitstekend gezichtsvermogen. De steenarend komt niet veel voor in Nederland, maar is dan ook een redelijk zeldzame soort. Ze vliegen rond op het noordelijk halfrond en dan meestal in bergachtige gebieden, maar je ziet ze soms ook op toendra's, graslanden, beboste gebieden en langs de oevers en rivierdelta's. Steenarenden kunnen krachtige vleugelslagen produceren. Ze kunnen 50 kilometer per uur vliegen en in een duikvlucht tot wel 300 kilometer per uur halen!
Ze hebben een heel goed zicht en kunnen vanaf 2 kilometer hoogte al een smakelijk hapje als een konijn waarnemen, maar ze eten ook prooien als eekhoorns, marmotten, vogels, vissen, slangen, schildpadden en reptielen. Deze roofvogels hebben een bruine kleur met in de nek goudkleurige veren en hebben grote poten. Ze leggen 1 tot 4 eieren en na zo'n 42 dagen komt het eerste ei uit. Gewoonlijk zal er maar een jong overleven.
De zeearend wordt soms ook wel Europese zeearend of vliegende deur genoemd en is een zeer indrukwekkende roofvogel met een vleugelspanwijdte van wel 2 tot 2,5 meter. Het is dan ook de grootste arend van Europa. Vroeger kwam deze prachtige roofvogel in praktisch heel Europa voor, maar nu vaak alleen nog maar in noord-Europa. Hij vliegt ook rond in Azië tot aan het noordoosten van China. Je ziet hem vooral in waterrijke gebieden en leeft van vis, watervogels en ander aas. Soms pikt hij ook wel aas van andere roofvogels. Ze kunnen wel 20 jaar oud worden. Deze prachtige roofvogels zijn social levende dieren zonder territorium en de vrouwtjes hebben hun legsels vaak in rots gebieden of hoog in de boom en bevat 2 tot 3 eieren. Sinds 2006 zijn ze ook weer in Nederland waargenomen. Zo broedden ze tegenwoordig weer in de Oostvaardersplassen, de Biesbosch, het Lauwersmeergebied, in de IJsselmonding en het Zwarte Meer.
De harpij is een grote en zeer wendbare roofvogel en komt voor in het Latijns-Amerikaans regenwoud. In Panama wordt deze vogel gezien als nationale vogel en staat daarom in het wapen van Panama. Deze prachtige roofvogel is het sterkst van alle andere roofvogels, want hij kan zelfs apen uit de bomen trekken en opeten. Deze roofvogel grijpt sowieso graag prooien weg vanuit de boomkruinen. Hij jaagt veel op zoogdieren en luiaards wordt ook beschouwd als lekkernij. Net als veel andere dieren neemt de harpij in aantal af door bedreiging van hun leefgebied. Steeds meer leefgebieden worden door houtkap steeds verder versnipperd en daar heeft de harpij duidelijk last van, want deze roofvogel heeft juist een groot jachtgebied nodig. Mannetjes en vrouwtjes zijn qua uiterlijk niet van elkaar te onderscheiden al is de vrouwtjes harpij ongeveer een derde groter dan het mannetje. Zijn nest bevindt zich vaak hoog in de top van de bomen. Er wordt geschat dat er nog zo'n 20.000 tot 50.000 exemplaren rondvliegen en daarom staat deze roofvogel als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.
Stellers zeearend is genoemd naar de Duitse bioloog Georg Wilhelm Steller en is een van de grootse roofvogels ter wereld en de spanwijdte kan tot wel 2,80 meter bedragen. Helaas staan ze als bedreigd op de rode lijst van de IUCN, want er vliegen momenteel nog minder dan 5000 exemplaren rond. Ze leven rond de zee van Ochotsk en het schiereiland Kamtsjatka in het oosten van Rusland. Hun voornaamste voedsel is zalm. In de winter vliegen ze naar de zuidelijker gelegen Japanse Koerilen eilanden en het eiland Hokkaido. Ze hebben een zwarte of bruinachtige kleur en een indrukwekkende gele snavel. De vleugels en poten zijn wit van kleur. Ze broedden langs de zeekust of in de buurt van grote rivieren waar hoge bomen staan. Het vrouwtje legt 1 tot 3 groen witte eieren en na 38 tot 45 dagen komen de eieren uit. Gewoonlijk overleeft maar een jong het, omdat het oudste jong het sterkst en het grootst is en het meeste voedsel opeist.