.png)
De Amerikaanse bizon is het grootste landdier dat in Noord-Amerika rondloopt. Amerikanen hebben het vaak over buffalo's in plaats van bizons. Waarschijnlijk is het woord buffalo een afleiding van het Franse woord boeuf. In de prehistorie liepen er vele tientallen miljoenen bizons rond op de uitgestrekte prairies maar door intensieve bejaging, vooral door Indianen, waren de bizons in 1906 vrijwel helemaal uitgestorven. Gelukkig zijn ze nu beschermd en lopen er in het wild nu weer enkele tienduizenden bizons rond op uitgestrekte vlaktes zoals bij Yellowstone National Park, in het Theodore Roosevelt National Park en in het Nationaal Park Wood Buffalo in Canada. Het Yellowstone National Park is echter de enige plek in Amerika waar de bizons in de prehistorie onafgebroken hebben geleefd. Het Congres heeft besloten dat de bizon zo verbonden is met de Amerikaanse geschiedenis dat het voortaan het nationale zoogdier van het land zal zijn. Het is dan ook een zeer indrukwekkend dier om te zien.
97% van de totale populatie loopt momenteel rond op privé ranches. Dat komt omdat veel Amerikaanse boeren er helaas op tegen zijn om deze uitgestrekte vlaktes weer helemaal terug te geven aan de bizons. Deze boeren hebben dan ook vergunningen om hun vee op deze grond te laten grazen. Daardoor zal het aantal bizons waarschijnlijk nooit meer zo vrij en talrijk worden als vroeger het geval was. De kuddes die rondlopen over de graslanden zijn meestal gescheiden seksen en tijdens het bronstseizoen komen ze alleen bij elkaar om te paren. Mannetjes worden stieren genoemd en vrouwtjes worden koeien genoemd. Als zijn staart naar beneden hangt en rustig heen en weer zwaait dan is de bizon rustig en op zijn gemak, maar als zijn staart rechtop staat dan moet je oppassen, want dan kan hij aanvallen.
Bizons hebben een gemiddelde schouderhoogte van 150 tot 180 centimeter en zijn 500 tot wel 1000 kilo zwaar. Ze kunnen ongeveer 25 jaar oud worden. Je kunt bizons herkennen aan hun bruine tot zwarte vacht en deze vacht bestaat uit twee lagen, namelijk een lekker warme binnenlaag en een dikke beschermende buitenlaag. Vooral in de bergachtige gebieden kan het namelijk in de winterperiode extreem koud zijn en dan is zo'n lekkere warme laag geen overbodige luxe.
Het bronstseizoen loopt van begin augustus tot eind september. Mannetjes gaan dan met elkaar het gevecht aan om te kunnen paren met een vrouwtje en dat kan er soms behoorlijk fel aan toe gaan. Tijdens zo'n gevecht rammen ze dan met hun kop tegen elkaar aan. Een stier probeert dan om zoveel mogelijk vrouwtjes bijeen te drijven in een harem om ze te kunnen bevruchten en om zo zijn genen door te kunnen geven. De winnaar is dan een dominante stier die met het vrouwtje mag gaan paren. De jongen die worden geboren kunnen al na ongeveer 30 minuten staan en dat moet ook wel, want in de natuur dreigt altijd gevaar. Na een paar uur kunnen de jongen ook al lopen.