.png)
Ja hoor, het was vandaag weer eens zover en dit keer zelfs twee fietsen in een keer. Wat een dag zeg! En zulke dingen komen natuurlijk altijd op het verkeerde moment. Mijn vrouw kon lopend naar huis met een lekke band toen ze de kinderen naar school bracht en 's middags kon onze dochter naar huis lopen. Dit is al de zoveelste keer dat het gebeurt. Er zit iedere keer glas in de fietsband. De route naar school en naar het winkelcentrum gaat langs een fietstunnel die zeer populair is onder de hangjeugd. Een poosje was het iets beter toen er in deze wijk een samenscholingsverbod werd ingesteld. Om onduidelijke redenen zijn deze borden in de wijk echter ineens weer verwijderd door de gemeente Leeuwarden. In principe mogen ze van mij staan waar ze willen mits de jeugd maar geen overlast veroorzaakt. Er zijn zelfs mensen die 's avonds amper door deze tunnel durven omdat je tussen de jeugd door moet slalommen. En het is altijd een puinhoop in de fietstunnel. Chips zakjes, blikjes en kapotgeslagen bierflessen. Iedereen in de buurt klaagt erover, maar wat doe je er aan?
De gemeente ruimt de rommel in de tunnel regelmatig op, maar je blijft zo continu aan de gang. De fietsenmaker in onze wijk zal denk ik wel overuren draaien om al die banden te plakken. Ik plak de binnenbanden echter altijd zelf, maar ik heb het vanmiddag geweten. Ik had de binnenband geplakt en controleerde toen met mijn vinger of er nog iets door de buitenland stak. Dat heb ik geweten want ik prikte met mijn vinger op een heel puntig stuk glas. Het deed best wel zeer en het nodige bloed als logisch gevolg. Ik wil dan ook bij deze de hangjongeren van harte bedanken voor al die lekke banden en al die verloren tijd en verspilde energie. Natuurlijk zoekt de jeugd elkaar op, maar houd de overlast beperkt en denk ook eens om anderen. Er staat een prullenbak om die hoek die werkloos toekijkt, terwijl jullie er iedere keer weer een puinzooi van maken. Hou het gezellig en leuk en er zal geen haan naar kraaien. En ruim je rommel op!